De wekker gingt om 04:00 s'ochtends, ik maakte me snel klaar want om 04:30 zou de taxi klaarstaan om mij en mijn vriendinnen te brengen naar de tourbus. De tourbus zou Naya, Annelie en mij dan brengen naar Vinicunca, beter bekend onder de naam Rainbow Mountain. Na anderhalf uur tijden stopten we bij een plek om te ontbijten. Zowel het ontbijt en de lunch was inbegrepen bij de prijs. Hier hebben we kort een uitleg gekregen over de reis en wat we kunnen verwachten. We gingen weer de bus in, de rit in de bus op zichzelf was al prachtig. Een rit van in totaal zo'n vier uur door het mooie Andesgebergte. Alleen maar wegen zonder vangrails en om de vijf seconden sprong je weer omhoog omdat de wegen erg slecht waren, na een half uurtje was iedereen er echter al aan gewend. Uiteindelijk kwamen we aan bij onze bestemming. Ons stond een hike tegemoet van in totaal zo'n 5km waarbij je rond de 1000 meter steeg. Een fles water met coca bladeren en coca-snoepjes hadden we meegenomen omdat dit zou helpen tegen de hoogte. Des te hoger we kwamen des te minder zuurstof natuurlijk. Ik ben heel eerlijk, het was erg zwaar. Na het eerste uur lopen moesten we toch wel om de tien minuten even stilstaan om op adem te komen. Het weer is erg vreemd; het is warm en koud tegelijk. Dit komt doordat we veel dichter bij de zon zitten maar ook erg hoog in de bergen zijn. Maar na twee uur hiken hadden we dan eindelijk de top van de Rainbow Mountain bereikt. Ontzettend mooi uitzicht maar er was erg veel wind, daardoor was het erg koud. Natuurlijk hebben we veel foto's gemaakt. Het grappige was dat er ook soms mensen naar ons toekwamen omdat ze graag met ons op de foto wilden... De berg heeft vooral veel roodachtige en gele verkleuringen. De terugreis was een stuk makkelijker en daar deden we ongeveer een uur over. Het enige nadeel aan naar beneden gaan was dat er niet echt paden waren, je kon je moeilijk ergens aan vasthouden en omdat veel gedeelten van de berg erg steil waren was dit nog best lastig. Ik heb aardig wat mensen zien uitglijden maar ik ben gelukkig met beide benen op de grond blijven staan. We gingen beneden op zoek naar onze tourbus. Eenmaal gevonden was er nog een probleempje; een van de banden van de bus was kapot. Uiteindelijk was het ze gelukt om de band te vervangen maar toch is dat niet een heel lekker gevoel als je door de Andes moet rijden. Na anderhalf uur rijden stopten we op dezelfde plek als op de heenweg. Maar deze keer was het voor de lunch. De lunch was geweldig. Eerst kreeg iedereen een kop groentesoep en daarna mocht iedere tafel om de beurt naar het buffet gaan om zelf uit te zoeken wat je wilde eten. Als ik het mij goed herinner had ik een bord met spaghetti en rijst met jus, groeten en aardappelen, ei-pannenkoekjes en verse guacamole met nachos. Tijdens onze lunch kregen we een uitleg over de geschiedenis van de berg en hoe het kan dat de berg zoveel kleur heeft. Na de lunch gingen we weer verder. Rond 6 uur s'avonds waren we bij Plaza de Armas en vanaf daar hebben we de bus genomen naar ons huis. We wilden eerst gaan lopen maar onze benen functioneerden niet meer na de hike op de Rainbow Mountain! Het was een lange en zware dag pero valió la pena!