Bungee jumping, slingshot, paardrijden, cinema, salsa, bachata y más...

Gezien deze week mijn laatste week in Peru is had ik besloten om vervolgens er zoveel mogelijk uit te halen als maar kan! Bij deze een kleine samenvatting van wat ik de afgelopen dagen heb gedaan. Maandag had ik een dag vrij dus besloot in om te gaan paardrijden. Met een taxi gereden naar Santa Monica Rancho en daar kreeg ik Hercules toegewezen. Samen met Brayan heb ik ruïnes in de bergen bezocht, La Cara del Inca en de Templo de la luna, allemaal te paard natuurlijk. Ik was wel een beetje bang wat het was mijn eerste keer paardrijden maar gelukkig ging alles goed. Het was prachtig weer en het uitzicht was prachtig. In de avond had ik mijn danslessen. Eerst een uur Salsa en daarna een uur Bachata. De klassen zijn ontzettend leuk vandaar dat ik bijna elke dag in de school te vinden ben.

Dinsdag had ik in de ochtend van half 8 tot half 1 mijn vrijwilligerswerk in Santa Rosa. Daarna ben ik snel richting huis gegaan en in de middag had ik een heerlijke gezichtsbehandeling bij een salon. Daarna een taxi genomen naar de mall van Cusco want hier had ik afgesproken met een vriend. Eerst lekker friet met burgers gegeten ene daarna zijn we naar Cineplanet gegaan want ik wilde het nieuwste deel van de horrorfilm Annabelle zien. De bioscoop in Cusco is super goedkoop, al helemaal in het begin van de week. Voor twee personen op dinsdag betaal je zo'n 20 sol. Dat is ongeveer 5 euro. Probeer zo'n deal maar eens te krijgen in Nederland... Daarna hebben we een taxi genomen richting het centrum en zijn we naar een bar gegaan waar we de voetbalwedstrijd Brazilië tegen Argentinië hebben gekeken. Tijdens het kijken dronken we warme chocolademelk en we hadden wafels met fruit en chocolade besteld.. Super lekker!

Woensdag had ik eigenlijk de hele dag geen honger want ik zat nog vol van al het eten van dinsdag.. oeps. In de ochtend nam ik de bus naar mijn vrijwilligerswerk. Vandaag vertrok ik alleen wat eerder want ik had een hele bijzondere activiteit gepland in de middag. In de middag ging ik naar Action Valley, het actiepark van Cusco. Hier zou ik gaan bungee jumpen en ik zou de slingshot ondergaan. Eerst moest ik een heel parcours ondergaan om de spieren in mijn lichaam op te warmen en daarna kreeg ik alle veiligheidsspullen voor het bungee jumpen. Eerlijk, het pak was zo zwaar dat ik amper op kon staan. Vanaf hier ging ik samen met twee medewerkers van het bedrijf in de lift naar boven.... op 120 meter hoogte.. De hoogte bungee jump van heel Zuid-Amerika. Na een hele lange uitleg in het Spaans was het dan eindelijk zover.. 3, 2, 1... JUMP! Ik, de kneus die ik ben bleef natuurlijk op precies dezelfde plek staan want ja, dit was eigenlijk toch wel eng. De tweede poging sprong ik dan eindelijk. Het enige waar ik aan dacht was; armen gespreid houden, benen bij elkaar, rug rechthouden en niet mijn ogen dichtdoen. Het voelde letterlijk alsof ik doodging terwijl ik naar beneden viel. Wat een kick! Ontzettend gaaf. Achteraf hoorde ik dat mijn sprong heel goed was, yeah. Eenmaal aangekomen op de grond stroomde de adrenaline door mijn hele lichaam. Nu kreeg ik weer opnieuw allemaal equipment want het feest was nog niet voorbij. Nu zou ik de slingshot ondergaan. Bij de slingshot word je vanaf de grond afgeschoten tot 140 meter hoogte. Wel makkelijker want hier hoefde je niet voor te springen. Ik moest alleen wachten totdat ik ineens naar boven werd getrokken. Net zoals het bungee jumpen, geweldig. Niet normaal wat voor een gevoel er door je heen gaat op het moment dat je dit doet. Gedurende dit hele avontuur was alles gefilmd van het rondjes rennen voor het opwarmen tot mijn landing op de grond. Ook waren er verscheidene foto's genomen. En ja, natuurlijk heb ik ze gekocht. Daarna met de taxi weer richting het centrum van Cusco gegaan. Later die dag had ik mijn Salsa les, super leuk zoals gewoonlijk. Daarna snel gedoucht thuis want na het bungee jumpen, de slingshot en mijn salsa les voelde ik me niet normaal vies. Heel erg opgeschoten want om half 8 begon de semi-finale van de Copa América; Peru tegen Chile. Gelukkig was ik op tijd. In een pizzeria heb ik we wedstrijd gekeken. Iedereen in het voetbalshirt, inclusief ik. Wat een geweldige wedstrijd. Na maar liefst 20 minuten lag de eerste goal voor Peru er al in. Heel Cusco stond op zijn dak. Ondertussen at ik een pizza met chorizo, ham, worst en kaas met limonade. Peru had maar liefst met 3-0 gewonnen van Chile. Geweldig! Dit betekent dat ze zondag in de finale staan van de Copa América voor het eerst in 44 jaar. Zondag spelen ze tegen Brazilië. Helaas vlieg ik zaterdag terug naar Nederland.. wat een timing. Zondag spelen ook de vrouwen van het Nederlands elftal maar voor mij is de keuze heel simpel welke wedstrijd ik ga kijken; PERU!

Donderdag was Día del Maestra, dag van de leraren. Op mijn vrijwilligerswerk hadden alle moeders samen een taart gekocht voor profesora Gladicita en een cadeau; een nieuwe tas. Alle moeders van de kinderen waren vandaag in het pronoei en het was heel gezellig! Vandaag hebben de kinderen eindelijk hele grote plastic puzzlestukken gekregen waardoor ze niet meer op de koude vieze grond hoeven te zitten. Zoals gewoonlijk was mijn vrijwilligerswerk heel leuk. In de middag had ik afgesproken met een vriend en ik heb nog een piercing laten zetten! Aangezien het mijn derde keer was bij dezelfde winkel kreeg ik hem natuurlijk voor een vriendenprijsje, 35 sol, dat is zo'n 9 euro. Daarna hebben we smoothies gedronken in de Mercado de San Pedro. De hele middag ben ik bezig geweest om cadeaus voor jullie te kopen. Want ja voor familie en vrienden moet je natuurlijk cadeaus meebrengen uit Peru!!! Later op de middag ben ik naar Academia Latinoamericana de Español gegaan om een evaluatie in te vullen over mijn vrijwilligerswerk. Straks heb ik afgesproken met vrienden en voor nu ben ik nog aan het genieten van de tijd die ik hier heb...

Rafting y ziplining

Dit weekend was mijn laatste weekend in Cusco.. Ik zou graag nog veel langer willen blijven maar helaas kan dat niet.. Zaterdag had ik een tour door Cusco en we hebben onder andere Sacsaywaman en Cristo Blanco gezien. We zaten allemaal bovenin de bus dus onderweg konden we mooi van het uitzicht genieten. Later zijn we naar Santuario Cochahuasi gegaan, een soort dierentuin. Hier hebben we onder andere beren, lama's, alpaca's, vicuña's, puma's, aapjes en hele grote condors gezien. Zaterdagavond ben ik echter 6 uur lang bezig geweest want ik was vergeten dat ik voor mijn studie een online assessment moest maken... Zondagochtend moesten we vroeg verzamelen want er stond een heleboel op de planning. Na twee uur reizen met de bus kwamen we aan bij de Urubamba rivier. Hier kregen we onze wetsuits en na het omkleden kregen we een uitleg over het raften. Gelukkig was het niet mijn eerste keer dus ik had redelijk vertrouwen in mezelf. Ik zat in de boot met Alonso, de leider, Julio uit Argentinië en Raquel en Charlotte uit Noorwegen. De rivier was best heftig maar het weer was prachtig en steeds koelde je weer af doordat je water over je heen kreeg. Het raften duurde ongeveer twee uur en was echt ontzettend leuk, wel vermoeiend. Eenmaal aangekomen konden we gebruik maken van de, ietwat primitieve, sauna. Hierna hebben we geluncht. Rijst met groenten en kip en thee, simpel maar erg lekker. Hierna moesten we weer allemaal verzamelen want we moesten ons voorbereiden voor de zipline. Over de rivier Urubamba hing de zipline. Ik was eigenlijk best bang want ik had niet helemaal begrepen dat we ook dit gingen doen. Met enige moeite toch uiteindelijk toch de overkant bereikt maar veel herinner ik me er niet van want het waren meer zo'n 10 seconden van angst haha. Hierna gingen we weer terug met de bus. In de bus ben ik rustig mijn boek gaan lezen terwijl ik nog bijkwam van het programma van vandaag. Rond 5 uur s'avonds kwamen we aan bij Plaza de Armas. Hier splitste de groep, wel jammer want met iedereen was het heel gezellig. Nu lekker bijkomen en me alvast voorbereiden op de spierpijn van morgen...

Lago Titicaca y Puno

Na een lange tijd niet te hebben geschreven ga ik nu dan toch weer wat schrijven. In de afgelopen weken ben ik ontzettend druk geweest en een paar keer ziek geweest waardoor ik amper tijd had om een lang verhaal te schrijven. Ik heb o.a. Lagunta Humantay bezocht, gereden op een quad, Salineras de Maras bezocht en bijna elke dag gewerkt op mijn vrijwilligerswerk.

Afgelopen vrijdag nam ik in de avond een taxi naar Terminal Terrestre de Cusco, het busstation van Cusco, om half 11 vertrok mijn bus richting Puno, een stad zo'n 400km verderop. Reis met de bus voor 7 uur was niet erg fijn maar daarna begon al het plezier. Om 7 uur s'ochtends kwamen we aan in Puno. Daar trof ik een taxichauffeur met mijn naam op zijn bordje. Ik werd gebracht naar mijn hostel en hier moest ik ongeveer 2 uur wachten voordat we vertrokken naar de haven van Puno. Onze leider heette Jose Carlos en eerst zijn we met de boot naar Las Islas de Uros gevaren. Woorden kunnen amper beschrijven hoe mooi deze plek is. De tocht over Lago Titicaca was echter ook te om genieten. Later zijn we gevaren naar La Isla de Amantani. Hier stonden meerdere gezinnen van de inheemse bevolking en hier werd iedereen verdeeld in een gezin. Ik zat in het gezin van Rosa en Adrian samen met Nicolas en Jimena uit Uruguay. Het huisje had een prachtig uitzicht over Lago Titicaca. Na te hebben geluncht met het gezin zijn we gelopen naar een plein en hier verzamelden we met de hele groep. Vanaf hier zijn we gelopen naar de top van het eiland, een zware tocht maar toch echt het wandelen waard! Hier konden we de genieten van de zonsondergang en natuurlijk foto's maken. De terugweg was echter wat minder aangenaam omdat het pikdonker was. Met enige moeite toch uiteindelijk weer uitgekomen bij het plein. Hier hebben Jose Carlos, Nicolas, Jimena en ik warme chocomel gedronken om op te warmen want in Lago Titicaca is het s'avonds super koud. Snel naar huis gelopen om avond te eten en daarna vervolgens ons snel omgekleed in traditioneel Peruaanse kleding want later op de avond was eer een feest met muziek. Het feest was erg gezellig, iedereen in Peruaanse kledij en met Las Cervezas Cusqueña krijg je iedereen wel aan het dansen. Na het feest zijn we meteen gaan slapen want de volgende ochtend moesten we vroeg op.

De volgende ochtend hadden we ontbijt met Rosa en Adrian en daarna zijn we gelopen naar de haven. Afscheid genomen van Rosa en Adrian en rijst en pasta gegeven als bedankje. Vanaf hier zijn we gevaren naar La Isla de Taquille. Ook hier zijn we helemaal gelopen naar de top van de berg. Een wandeling van ongeveer een uur, voor mij erg zwaar want ik had erg keelpijn en mijn huid had erg last van de zon. Eenmaal aangekomen op de top troffen we een mooi plein met uitzicht over Lago Titicaca. In de verte kon je de bergen van Bolivia zien. Hierna zijn we gelopen naar het restaurant waar we hebben geluncht. Eerst la sopa de quiñoa gevolgd door een omelet mijn rijst en aardappelen met een té de muña. Voor maar 20 soles, dat is ongeveer 5 euro. Hierna zijn we helemaal naar beneden gelopen. Toen zijn we met de bus teruggevaren naar Puno. Een reis van ongeveer 3 uur. Eenmaal aangekomen in Puno hadden we vrije tijd. Mijn bus zou pas om half 11 in de avond vertrekken dus tijd genoeg om Puno te verkennen! Samen met de groep hebben we de hele middag gelopen door Puno en natuurlijk het een en ander gekocht. Ik had een sjaal, handschoenen en een muts gekocht want inmiddels was het erg afgekoeld. Later op de avond ben ik met mijn drie Colombiaanse vrienden wezen uiteten bij een pizzeria. Samen hebben we twee pizza's gegeten: een pizza met ham, bacon en worst en daarna met ham, worst en chorizo. Samen hadden we ook een grote kan limonade. Super lekker! En dat voor maar 20 sol per persoon, 5 euro. Daarna hebben we samen een taxi genomen naar Terminal Terrestre Puno. Hier heb ik afscheid genomen van iedereen en daarna moest ik nog 2 uur wachten voordat mijn bus ging. Eenmaal in de bus zat ik naast een hele lieve vrouw uit Colombia. Gelukkig een beetje kunnen slapen en om 6 uur s'ochtends kwam ik aan op het busstation in Cusco. Snel een taxi genomen naar mijn huis en meteen mijn bed ingedoken!

El concierto de Gian Marco y más...

Mijn eerste weken heb ik samen in een appartement gewoond met drie andere meiden, Julia, Daniela en Naya. Julia en Daniela uit Texas zijn vrijdag weer terug gegaan.. heel jammer want het was erg gezellig met hun. Na afscheid te hebben genomen ben ik wezen uiteten met Henry, Kristina en Frankie, mensen van mijn school, we hebben een traditioneel Peruaans gerecht gegeten; Anticuchos. Erg lekker. Daarna samen met Henry naar huis gelopen en meteen naar bed gegaan want ik was kapot. Zaterdagochtend heb ik afscheid genomen van Naya want die ging nog verder reizen naar Bolivia. Vanaf nu woon ik dus alleen in het appartement. Raar maar ook best lekker. Zaterdagmiddag heb ik samen met Luana de Champions League finale gekeken in het restaurant van Rebecca, een van de docenten van school. En ja hoor! Liverpool! Mijn dag kon niet meer stuk. Eind van de middag stond wat anders op de planning; het concert van Gian Marco! Gian Marco is een Peruaanse singer-songwriter en ik luister al heel lang naar zijn muziek. Toeval en geluk dat hij hier optreed terwijl ik er ben. Na eerst in de verkeerde bus te hebben gezeten kwam ik rond half 6 aan bij el Coliseo Cerrado Casa de la Juventud, het stadion in Cusco. Meteen achteraan gesloten in de toen al lange rij. Na een uur wachten gingen de deuren open. Eenmaal binnen had ik een perfecte plaats in het midden van het midden, mooi over iedereen heen. Vrienden maken ging ook erg makkelijk want we kwamen allemaal voor hetzelfde. Om half 9 begon de show. Ik kon bijna alle nummers meezingen en bij de drukke nummers ging iedereen staan en dansen. Het concert was echt geweldig. Ik heb er heel erg van genoten. Een onvergetelijke ervaring. Om kwart over 11 was het zover, de show was voorbij. Ik ben naar buiten gelopen en heb een taxi genomen naar Calle Puputi want dat is dichtbij mijn huis. Rond half 12 was ik thuis, meteen mijn bed in gedoken. Zondagochtend heb ik ontbeten met een anijsbroodje met palta, zo noemen ze hier avocado, en een glas sinaasappelsap. Snel gedoucht want om half 1 moest ik bij het Plaza de Armas zijn. Vandaag had ik een tour geboekt door Cusco. Onze groep heette Grupo Pumas omdat de stad van bovenaf eruit ziet als een puma. Onze leider heette Miguel en hij had een hele lange staart. We liepen naar de bus. Het was een dubbeldekker en op het dak zaten wij. Eerst een tijdje rondgereden door het centrum en daarna zijn we de bergen ingegaan. We hebben Sacsaywaman gezien, veel mensen zeggen voor de grap Sexywoman maar zo schrijf je het niet haha. Tussendoor zijn we nog bij een paar plekken gestopt waarvan ik de naam vergeten ben maar het uitzicht was erg mooi. Uiteindelijk zijn we naar Cristoblanco gegaan. Cristoblanco is een heel groot wit beeld van Jezus. Vanaf het Plaza de Armas kan je het beeld zien. Het staat helemaal bovenin de bergen en daar zijn wij dus heengereden. Het uitzicht hier was erg mooi want vanaf dit punt kan je heel Cusco zien. Dit was de laatste stop en hierna zijn we teruggereden naar het centrum. In de bus had ik een Nederlander gevonden, met hem kort even gekletst, hij ging nog door naar Colombia. Uffff, ik was wel jaloers. Vanaf het centrum ben ik naar huis gelopen. S'avonds had Milagros gekookt; pollo con papas y pimiento, kip met aardappelen en geroosterde paprika. Na het avondeten zat ik helemaal vol en ik kon mijn ogen amper openhouden. Lekker een filmpje gekeken en daarna naar bed.

Machu Picchu

Afgelopen weekend ben ik samen met Naya, een meisje uit België naar Machu Picchu geweest. Wij zijn zaterdagochtend vroeg weggegaan met onze bus. Een klein wit busje volgepropt met mensen, naar omstandigheden was de reis prima. Onderweg een paar keer gestopt om te eten. Na zo'n zeven uur rijden kwamen we aan bij bestemming, niet Machu Picchu zelf maar een dorp, er stond een buffet voor ons klaar want dat zat ook bij de prijs inbegrepen. Vervolgens met een volle maag op pad gegaan. Onze chauffeur had ons vaag verteld waar en hoe laat we morgen weer moesten zijn. Ach we zien wel. Een probleempje we hadden geen flauw benul waar we nu heen moesten. We liepen maar gewoon achter de menigte aan. We moesten bij een loket onze gegevens invullen en vanaf daar begon het avontuur; 12 kilometer hiken door de bergen in de hitte met rugzak. Met enige moeite zijn we rond 6 uur s'avonds aangekomen in Aguas Calientes, het dorp onder Machu Picchu. Hier zijn we op zoek gegaan naar ons hostel. Tegen alle verwachtingen vonden wij in ons hostel een schone kamer met warm water en WiFi. Beter kan niet! Meteen onder de douche gesprongen want 12 km wandelen ruikt niet erg aangenaam. Die avond hebben we in een restaurant champignonsoep en spaghetti napolitana gegeten, erg lekker. Na het avondeten hebben we nog even rondgelopen in de stad en heb ik een rood Machu Picchu shirt gekocht want mijn shirt van vandaag kon ik echt niet nog een dag dragen! Het begon te regenen en we zijn toen meteen naar onze hostel gerend. Meteen naar bed gegaan want de wekker ging om 5 uur... De volgende ochtend zijn we naar het busstation gelopen en we zijn met de bus vanaf Aguas Calientes naar Machu Picchu gereden. Na ongeveer een half uur te hebben gewacht mochten we dan eindelijk naar binnen. Het was prachtig weer, geen wolk te bekennen maar wel bloedjeheet. Hier begon onze tour. Wij waren deel van grupo cristian en we konden onze leider herkennen aan zijn gele vlag. Tijdens de tour kregen we informatie over de geschiedenis van Machu Picchu en het Incarijk. Twee uur later was de tour afgelopen en hadden we vrije tijd. Zelfs rustig lopen door Machu Picchu kostte ons veel moeite want wij hadden onze backpack met al onze spullen mee. Machu Picchu is ongelooflijk mooi en groot. Het is ontzettend raar om je te bedenken dat dit allemaal met de hand is gemaakt. Er lopen alpaca's rond, mooie bloemen, het is prachtig. We hebben veel foto's gemaakt, deze zet ik op mijn blog! Toen was het feest alweer voorbij en moesten we weer terug naar Aguas Calientes met de bus. Vanaf hier moesten we meteen weer terug wandelen. Ik zag daar erg tegen op want de heenweg was al zwaar genoeg. Langs de route zijn erg veel kleine winkeltjes, er zijn wat campings en kraampjes met eten en water. Na zo'n twee uur lopen zijn Naya en ik gestopt bij een restaurantje. Ik heb hier nachos con guacamole gegeten met verse limonade. Hier vroegen we aan de eigenaar hoe ver het nog wandelen was. En gelukkig, nog maar 2 kilometer, zei hij. Met moed in de schoenen hebben we het laatste stukje gelopen. Na een tijdje wachten bij de ontmoetingsplek konden we eindelijk weer de bus in. Propvol en niet erg comfortabel maar iedereen was moe dus het feit dat je kon zitten was al erg geruststellend. De reis in de bus was erg mooi. We vertrokken rond 4 uur en om half 6 is hier de zonsondergang dus we reden in het pikkedonker door de bergen. In het begin best eng maar het went snel. Vanuit mijn raampje kon ik de sterren zien. En nee, dan heb ik het niet over een paar sterren maar over honderden, erg mooi. Rond 10 uur s'avonds kwamen we aan in Cusco. Vanaf hier hebben we dus bus genomen naar ons huis want lopen konden we echt niet meer. Weer een avontuur rijker!

Vinicunca; la montaña de siete colores

De wekker gingt om 04:00 s'ochtends, ik maakte me snel klaar want om 04:30 zou de taxi klaarstaan om mij en mijn vriendinnen te brengen naar de tourbus. De tourbus zou Naya, Annelie en mij dan brengen naar Vinicunca, beter bekend onder de naam Rainbow Mountain. Na anderhalf uur tijden stopten we bij een plek om te ontbijten. Zowel het ontbijt en de lunch was inbegrepen bij de prijs. Hier hebben we kort een uitleg gekregen over de reis en wat we kunnen verwachten. We gingen weer de bus in, de rit in de bus op zichzelf was al prachtig. Een rit van in totaal zo'n vier uur door het mooie Andesgebergte. Alleen maar wegen zonder vangrails en om de vijf seconden sprong je weer omhoog omdat de wegen erg slecht waren, na een half uurtje was iedereen er echter al aan gewend. Uiteindelijk kwamen we aan bij onze bestemming. Ons stond een hike tegemoet van in totaal zo'n 5km waarbij je rond de 1000 meter steeg. Een fles water met coca bladeren en coca-snoepjes hadden we meegenomen omdat dit zou helpen tegen de hoogte. Des te hoger we kwamen des te minder zuurstof natuurlijk. Ik ben heel eerlijk, het was erg zwaar. Na het eerste uur lopen moesten we toch wel om de tien minuten even stilstaan om op adem te komen. Het weer is erg vreemd; het is warm en koud tegelijk. Dit komt doordat we veel dichter bij de zon zitten maar ook erg hoog in de bergen zijn. Maar na twee uur hiken hadden we dan eindelijk de top van de Rainbow Mountain bereikt. Ontzettend mooi uitzicht maar er was erg veel wind, daardoor was het erg koud. Natuurlijk hebben we veel foto's gemaakt. Het grappige was dat er ook soms mensen naar ons toekwamen omdat ze graag met ons op de foto wilden... De berg heeft vooral veel roodachtige en gele verkleuringen. De terugreis was een stuk makkelijker en daar deden we ongeveer een uur over. Het enige nadeel aan naar beneden gaan was dat er niet echt paden waren, je kon je moeilijk ergens aan vasthouden en omdat veel gedeelten van de berg erg steil waren was dit nog best lastig. Ik heb aardig wat mensen zien uitglijden maar ik ben gelukkig met beide benen op de grond blijven staan. We gingen beneden op zoek naar onze tourbus. Eenmaal gevonden was er nog een probleempje; een van de banden van de bus was kapot. Uiteindelijk was het ze gelukt om de band te vervangen maar toch is dat niet een heel lekker gevoel als je door de Andes moet rijden. Na anderhalf uur rijden stopten we op dezelfde plek als op de heenweg. Maar deze keer was het voor de lunch. De lunch was geweldig. Eerst kreeg iedereen een kop groentesoep en daarna mocht iedere tafel om de beurt naar het buffet gaan om zelf uit te zoeken wat je wilde eten. Als ik het mij goed herinner had ik een bord met spaghetti en rijst met jus, groeten en aardappelen, ei-pannenkoekjes en verse guacamole met nachos. Tijdens onze lunch kregen we een uitleg over de geschiedenis van de berg en hoe het kan dat de berg zoveel kleur heeft. Na de lunch gingen we weer verder. Rond 6 uur s'avonds waren we bij Plaza de Armas en vanaf daar hebben we de bus genomen naar ons huis. We wilden eerst gaan lopen maar onze benen functioneerden niet meer na de hike op de Rainbow Mountain! Het was een lange en zware dag pero valió la pena!

Mis primeros días en Perú

Op maandag werd ik rond zeven uur s'ochtends wakker, snel een koude douche genomen en geprobeerd mijn haar te doen. Wat nog erg lastig bleek zonder borstel. Om 7:40 moest ik klaar zijn want dan zou het ontbijt klaarstaan zei Milagros. Aan de ontbijttafel zaten, mamá Milagros, hermana Luana, Daniela en Julia uit de VS, een gezin uit de VS en ik. Een broodje, gebakken ei, zumo de piña en natuurlijk té de coca, een prima ontbijt. Na het ontbijt liepen Daniela, Julia en ik samen naar de Academia Latinoamericana de Español, een wandeling van zo'n 15 minuten. Julia en Daniela volgen een ander programma dan ik op de school maar samen lopen is erg gezellig. De eerste dag kreeg in samen met Oriana een rondleiding door Cusco van Henry. We zijn naar het Plaza de Armas gelopen en door el Mercado de San Pedro, een ontzettend grote markt met eten, drinken, kleding, souvenirs en nog veel meer andere dingen. Na de tour was het plan om naar huis te gaan. Dat bleek echter nog niet zo makkelijk. Ik was eigenlijk alweer vergeten hoe ik hier was gekomen. Eerst samen met Henry terug naar de school gelopen en gevraagd of hij op de kaart een lijntje kon tekenen met hoe ik moest lopen. Op een gegeven moment moest ik de Calle Abracitos maar die was echter nergens te vinden. Na zo'n tien keer te hebben gevraagd; "Perdon estoy buscando..." had ik na anderhalf uur in de hitte eindelijk mijn huis gevonden. Thuis had mamá Milagros een lekker bord met eten voor mij gemaakt, arroz con pollo y arvejas, heerlijk. In de avond zijn Luana, Milagros en ik samen naar Real Plaza gegaan. Real Plaza is een groot winkelcentrum, alles is hier goedkoop. We namen de taxi terug en eenmaal in huis ben ik meteen naar bed gegaan.

Op dinsdag was er om 7:40 weer een lekker ontbijt. Na het ontbijt met de meiden naar de school gelopen. Vandaag zou ik mijn eerste les español hebben. De les begon om 8:30 en mijn docent heet Miguel. Een erg aardige en grappige man. In de les word alleen Spaans gepraat maar het verloopt best goed. Ik heb privéles van Miguel dus we kunnen gelukkig op mijn tempo werken. Tijdens de les vertelde Miguel mij dat hij een tijdje in Nederland heeft gewoond en nog wat woorden Nederlands spreekt. Wat een toeval! Miguel mompelde wat woorden maar al snel begreep ik wat hij bedoelde. Miguel zei dat Ik Leef Niet Meer Voor Jou van Marco Borsato en Het Is Een Nacht van Guus Meeuwis zijn favoriete Nederlandse nummers waren. Ik kwam niet meer bij van het lachen. Om 10:20 had ik even pauze. Ik ging naar de binnentuin om mijn lunch te eten en daar zaten Annelie uit de VS en Sarah uit België. Twee aardige meiden die dicht bij mij wonen en ook een programma op de school volgen. Om 12:30 was mijn clase de español afgelopen. Ik liep samen met Annelie de stad in om Dollars te wisselen voor Soles. Daarna zijn we samen richting huis gelopen. In het einde van de middag nam ik samen met Luana een taxi naar Aeropuerto Internacional Alejandro Velasco Astete om mijn koffer op te halen. Eenmaal daar was mijn koffer er niet dus weer met de taxi terug naar huis. In de avond was er onwijs veel regen en onweer, iets wat niet hoort tijdens deze tijd van het jaar volgens de Peruanen.

Op woensdag zijn Julia, Daniela en ik na het ontbijt naar een markt gegaan om arroz con leche te eten. Erg lekker maar heel warm en we moesten op tijd zijn voor school. We wilden niet onbeleefd zijn dus met enige tegenzin alles naar binnen gewerkt, vervolgens het laatste stuk naar school gerend. Snel naar mijn lokaal gelopen. Miguel merkte niet eens dat ik te laat was haha. De Spaanse lessen zijn erg leerzaam en Miguel is een goede leraar. Na mijn Spaanse les ben ik naar huis gelopen, deze keer niet verdwaald. Snel mijn huiswerk gemaakt en even met papa gefacetimed. Om 3 uur had ik met Annelie afgesproken bij de rotonde. We gingen samen naar el Mercado de San Pedro. Daar ging ik op zoek naar lunch. Ik heb een soep met aardappel en groente genomen samen met thee. Erg lekker. Vervolgens zijn Annelie en ik nog even naar het Plaza de Armas gegaan en we hebben gelopen door Cusco en wat winkeltjes bezocht. Lopend over de Avenida El Sol begon ik te schreeuwen tegen Annelie; !BABY ALPACA! We liepen er heen en al snel kreeg ik een alpaca in mijn armen geduwd. Zo'n twintig foto's en een video later gingen Annelie en ik verder anders zouden we te laat komen voor onze clase de salsa. Vanuit de school was er een les salsa georganiseerd. Deze begon om 17:30 in een kleine ruimte zonder airco maar dat mag de pret niet derven! Onze salsa docent heette César. "Jij komt uit Colombia dus jij kan salsa dansen!" werd mij verteld. Van César moest ik vooraan staan zodat de rest mij kon volgen. Na een uur salsa en bachata was het leven uit iedereen gezogen. Julia, Daniela, Annelie en ik liepen richting huis. Al snel was het avondeten klaar; la sopa de quiñoa con arroz, papas y pollo. Een quiñoasoep met rijst, aardappelen en kip. Na het avondeten ben ik meteen in slaap gevallen. De eerste dagen in Cusco zijn geweldig. Het voelt bijna als vakantie. De mensen zijn erg aardig en gul. Cusco is een prachtige stad. Ik wil hier nog lang niet weg!

Mi viaje a Perú

Hola y bienvenido a mi blog de viajes! Het avontuur begon met een reis van in totaal zo'n 30 uur. Vanaf Arnhem met de auto naar Dusseldorf, vanaf Dusseldorf naar Madrid, vanaf Madrid naar Lima en vanaf Lima naar de prachtige hoofdstad van het Incarijk; Cusco. Mijn eerste vlucht was echtwaar te mooi om waar te zijn. Er zat niemand naast mij, stoel bij het raampje en in de stoel voor mij zat een gitaar. Tijdens deze vlucht heb ik gelukkig bijna alleen maar geslapen. Eenmaal in Madrid moest ik opzoek naar mijn gate, wat nog niet zo makkelijk was. Heerlijk 2 uur overstaptijd, daar wordt toch iedereen blij van. Na een uur boarding konden we eindelijk het vliegtuig in. Ik ging een vlucht van 12 uur tegemoet dus ik hoopte natuurlijk op een fijne zitplek. Ik zat in het midden van het midden van het vliegtuig met erg aardige mensen. De vlucht was naar omstandigheden prima er was alleen een probleempje. Er was een compleet dronken man aan boord! Dan vraag ik mij toch echt af hoe deze man in eerste instantie aan boord is gekomen maar oké... Na zo'n vier films en wat potjes schaken op de mini tv was het dan zover; aankomst in Lima. Tijdens de vlucht had ik een vaag bericht in het Spaans gehoord over de passagiers die als eindbestemming Cusco hadden maar ik had het niet helemaal begrepen. Ik ging er vanuit dat er niks mis was met mijn ruimkoffer omdat mij verteld was dat deze rechtstreeks naar mijn eindbestemming zou gaan. Na een dik uur in de rij te hebben gestaan voor controle van mij paspoort en ticket schoot de stres me al te binnen. Doordat ik zo lang in de rij had gestaan was ik veel te laat voor het boarden voor mijn vlucht naar Cusco. Ook erg leuk; op mijn ticket stond niet bij welke gate ik moest zijn. Als een kip zonder kop Aeropuerto Internacional Jorge Chávez afgerend had ik het eindelijk gevonden en ja hoor, ik was de laatste persoon maar ik was er! Ik hoefde gelukkig niet lang meer te vliegen en was er nu ook wel flink klaar mee. Rond half 10 kwam ik aan op Aeropuerto Internacional Alejandro Velasco Astete. Yes eindelijk. Maar de pret was echter van korte duur. Mijn koffer was er niet! "Algo salió mal. Tu maleta sigue en Lima." Mijn koffer was nog in Lima. De koffer is er morgen! Werd mij gezegd, geen probleem dacht ik. Buiten zag ik Luana al staan met een bordje met mijn naam. Luana is de dochter van Milagros, bij Milagros zou ik de komende 2 maanden verblijven. We namen een taxi richting Zarumila en ik kon maar beter mijn mond houden in de taxi want als de chauffeur merkte dat ik een toerist was zou de prijs veel duurder zijn. Het was erg donker buiten maar dat maakte Cusco er niet minder mooi op. Rond 10 uur kwam ik aan in Casa Medrano Rodríguez. De deur ging open en ik kreeg meteen een warme knuffel van mamá Milagros en er stond een lekker kopje thee voor mij klaar. Milagros spreekt geen woord Engels dus vanaf dat moment was het solo español. Ik heb kort even met Milagros en Luana aan tafel gezeten en gepraat maar ik was kapot van de reis. Snel mijn tanden gepoetst en naar bed. Op naar een mooi avontuur.